Author: admin

20.02.2021

Welatê me Kurdistan ji derveyî îradeya gelê me bi çar perçeyan ve hatîye perçe kirin. Eve nêzîkî sed salîye ku Tirkîye, Îran, Iraq û Sûrîye , di meseleya Kurdistanê de hemû pirs û pirsgirêkên di navbera xwe de datînin alîyekî û bi hevdu re planên rêlibergirtina azadî, rizgarî û serxwebûna Kurdistanê bicîhtînin.

Dewletên dagirker îro jî her cûre sîyaset, plan, kiryar û êrîşên xwe li ser her çar perçeyên Kurdistanê didomînin.

Dewleta Tirkîyeyê eve 98 sal e ku li Bakurê Kurdistanê û li Tirkîyeyê, li hemberî kurdan siyaseteke nîjadperest, şoven û êrîşkar , sîyaseta dagirkerî, asîmîlasyon, înkar û îmhayê dimeşîne.

Li Bakurê Kurdistanê û li Tirkîyeyê operasyonên leşkerî, desteser kirin, lêpirsîn, hefs, qedexe û rêlibergirtina xebatên sîyasî û ramanî bûye beşeke jîyana rojane.

Tirkîye ne bes li Bakurê Kurdistanê, li Rojava û Başûrê Kurdistanê jî êrîşên xwe didomîne.

Tirkîye li Rojavayê Kurdistanê Efrîn, Serê Kanî û Girê Sipî dagir kirîye. Tirkîye dixwaze yekpareyîya axa Rojavayê Kurdistanê têk bide . Hêzên leşkerî yên bi Tirkîye ve girêdayîne, her roj Kurdan direvînin, dikujin, dest datînin ser mal û milkên gelê Efrînê, Serê Kanîyê û Girê Sipîyê.

Kurd ji cîh û warên xwe tên qewirandin, dewlemendiyên herêmê tên talan kirin û dizîn. Demografîya van herêman di aleyhê kurdan de tê guhertin.

Rejîma Esad her li ser sîyaseta xwe ya şowenî û nîjadeperestî berdewam e û îro jî bi piştgirîya Dewleta Îranê , tu mafên neteweyî, demokratîk yên gelê me yê Rojavayê Kurdistanê qebûl nake û bi planên berfireh guhertina demografîya Rojavayê Kurdistanê bicîh tîne. Ji alîyekî ve jî dixwaze hemû destkeftîyên Kurdan ji holê rake.

Dewleta Tirkîyeyê, Îranê û Rejîma Esad, ji bo li Rojavayê Kurdistanê destkeftîyên Kurdan yên heyî ji holê rakin, ji bo ku Kurd li ser erdnîgarîya welatê xwe, mafê xwe îdare kirineke sîyasî, neteweyî bi dest nexin, ji bo ku miletê Kurd mafên xwe yên neteweyî, demokratîk bidest nexin, planên cuda cuda bi cîh tînin.Gelek caran jî van dewletan bi hevdu re van planan bi cîh tînin an jî rê ji hevdu re xweştir dikin.

Ji bo ku dawî li vê zilmê, şêlandinê, jenosîdê û dagirkeriyê were, li Rojavayê Kurdistanê , berîya her tiştî, hewcedarîya kurdan bi tifaqeke neteweyî, niştimanî heye.

Li Rojavayê Kurdistanê di navbeyna ENKS û PYNKyê da , li ser esasê Mutabaqata Duhokê ya sala 2014an hewildaneke tifaqê destpê bûye û ev hewildan hêvîdar e.

Li rojavayê welatê me serkeftina gelê me ancax bi tifaqeke saxlem û bi alîkariyeke aktîf ya navneteweyî , bi dîplomasîyeke navdewletî ya aqilane mimkûn e.

Em wek PAK, PDK-Bakur, Pêlkurd, PSK, Tevgera Demokratîk a Kurdistanê, piştgirîya hewldanên tifaqeke ku di navbeyna hêzên Kurd û Kurdistanî de îdareyeke hevbeş ava bike dikin.

Tifaqeke ku li Rojavayê Kurdistanê îdareyeke hevbeş ya eskerî, sîyasî, aborî, dîplomasî pêk bîne, di rêya bidestxistina mafên neteweyî, demokratîk de, di rêya bidestxistina mafê xwe îdare kirineke sîyasî, neteweyî , coxrafî ya miletê Kurd de, dê bibe destpêka serkeftinê.

Li Rojavayê Kurdistanê partiyên din yên li derveyî ENKS û PYNKyê jî beşdarî vê tifaqê bibin dê tifaqa neteweyî, demokratîk xurtir bibe.

Artêşa Tirkîyeyê êrîşên xwe yên li ser Başûrê Kurdistanê jî bêwestan didomîne, beşeke axa Başûrê Kurdistanê ji alîyê Tirkîyeyê ve hatîye dagirkirin.

Dewleta Îranê jî bi topbaran kirinan, bi destê hêzên wek Heşdî Şahbî êrîşên xwe yên li ser Başûrê Kurdistanê didomîne.

Hikûmeta Bexdayê , Tirkîye û Îranê, bi hevdu re , ji bo destkeftîyên federalî yên li Başûrê Kurdistanê ji holê rakin, ji bo rê li ber serxwebûna Başûrê Kurdistanê bigirin, planên pir alî yên qirêj dimeşînin.

Îro lêxwedîderketin û parastina destkeftinên federe yên li Başûrê Kurdistanê, rêzlêgirtina îradeya referandûma serxwebûnê ya 25ê Îlona 2017an, wek wazîfeyeke neteweyî, niştimanî li ser milên her Kurd û Kurdistanîyekî li cîhanê ye.

Ji bo rê li ber pilanên têkdanê yên dewletên dagirker bêne girtin , di serî de hemû hêzên sîyasî yên Başûrê Kurdistanê û bi giştî hemû Kurd û Kurdistanî, divê rêzê li meşrûîyet û serwerîya Serokatî, Parlamento û Hikûmeta Herêma Kurdistanê û li Hêzên Pêşmergeyên Kurdistanê bigirin. Divê li Başûrê Kurdistanê yekgirtin û bihêzkirina dezgehên dewletî û xurt kirina edaleta civakî bingehê ava kirina Başûrê Kurdistanê bin.

Divê PKK û hemû hêzên çekdar û yên sîyasî, hemû dewletên herêmê û yên cîhanê rêzê li biryar û serwerîya Rêveberîya Herêma Federe ya Başûrê Kurdistanê bigirin.

Hikûmeta Herêma Kurdistanê, Neteweyên Yekgirtî, Yekitîya Ewrûpayê, NATO û hêzên navnetewî yên têkildar, divê li hemberî van êrîşên Dewleta Tirkiyeyê û yên Îranê helwest û nerazîbûna xwe dîyar bikin û gavên pêvwîst bavêjin.

Dewleta Îranê li Rojhilatê Kurdistanê her roj xortên Kurdan darve dike. Sîyaseteke dagirkerane, siyaseteke îmhayê li himberî gelê me dimeşîne. Dewleta Îranê li Başûr û Rojavayê Kurdistanê di têkdan û rêlibergirtina azadî, serwerî û mafên neteweyî yên gelê me de, aktorekî esasî ye. Hewl û xebatên hevkarî û tifaqê yên hêzên neteweyî, niştimanî yên Rojhilatê Kurdistanê, di têkoşîna azadîyê de dê destê gelê me xurtir bike.

Hemû pêşketinên li herêmê û li dinyayê mesela kurd û Kurdistanê aktuel kiriye. Heta ku miletê kurd mafê çarenûsîya xwe bidest nexe, heta ku gelê me li welatê xwe Kurdistanê de xwe bi xwe îdare neke, ne mimkûne ku li herêmê aşitî, demokrasî û zemîneke adîlane peyda bibe.

Gelê me bi tecrûbeya xwe ya ji dîrokê tê û bi zanîna xwe, heta ku bigihêje azadîya xwe, dê têkoşîna xwe bi ezmeke mezin bidomîne. Ji bo vê jî di serî de wezîfe dikeve ser milên hêzên neteweyî, niştimanî. Pêştir li her perçeyekî Kurdistanê divê hêzên welatparêz , niştimanî hêzên xwe bikin yek, di eynî wextê de jî divê li tevahîya Kurdistanê hemû hêzên neteweyî, niştimanî ji bo ku destkeftîyên hene biparêzin, jibo rêya azadî, rizgarî û serxwebûnê xurtir bikin, di nava hevkariyê de bin, piştgirîyê bidin hev, alîkariya hev bikin, bi hişmendîyeke neteweyî, niştimanî tevbigerin. PAK, PDK-Bakur, Pêlkurd, PSK, Tevgera Demokratîk a Kurdistanê

15.05.2021

Bilindiği gibi, iki gün önce Mersin-Antalya karayolunda Güney Kürdistanlı bir aile sırf Kürt oldukları için Türk ırkçıları tarafından saldırıya uğradı. Saldırganlar, Kürtlere karşı etnik nefret içeren küfürler savurmuş, aile babası olan şahsı öldürmeye çalışmış, yine ailenin 12 yaşındaki çocuğunu yaralamıştır.

Saldırının Kürt medyası tarafından duyurulmasından sonra sömürgeci devletin Mersin valiliği bir açıklama yayımlayarak olayın trafikte yaşanan basit bir kavga olduğunu iddia etmiştir. Oysa, aynı saatlerde ailenin avukatlığını yapmak için hastahanede bulunan Kürt baro başkanı ve diğer avukatlara karşı sömürgeci devletin polis gücü negatif bir tutum takınarak sürekli sorun çıkartmış, sonrasında da aile ile avukatların ilişkisi bizzat savcı tarafından koparılmak istenmiştir. Sömürgeci kurumların bu tavrı bile “ırkçı saldırı yok” iddiasını yalanlamaktadır.

Güney Kürdistanlı ailenin maruz kaldığı saldırı münferit bir olay değildir. Türkiye’de Kürt halkı her gün ırkçılığa maruz kalmakta, saldırıya uğrama tehlikesi yaşamaktadır. Üstelik hedefe konan Kürdün nereli olduğu, hangi devletin vatandaşı olduğu önemli değildir. Saldırıya uğraması için Kürt olması yeterlidir.

Kürt nefreti Türk resmî ideolojisinin en önemli unsurlarından biridir. Türk devletinin inşa ettiği bu resmî ideolojinin en büyük hedefi Kürtleri tarih sahnesinden silmektir. Ancak, devletin bu anti-Kürt siyasetinin aynı zamanda Türk halkının da çoğunluğu tarafından benimsenmiş olduğunu görüyoruz. Türk toplumsal ırkçılığı kendisini yaşamın her alanında göstermekte, Kürdü yok etme arzusunu pratiğe dökmektedir.

Partimiz PDK-Bakur, halkımızın Türkiye devleti içerisinde bir geleceğinin olmadığını, Türk halkıyla ortak bir yaşam tesis etme imkanının bulunmadığını, Kuzey Kürdistan halkının ayrılma hakkını kullanarak bağımsız devletini kurmasının tek çözüm olduğu yönündeki görüşlerini yeniler, halkımızın bu doğrultuda örgütlenerek siyaset yapması çağrısında bulunur. PDK-BAKUR

15.03.2021

Em di salvegera koça wî ya dawî de Sekreterê Giştî yê partiya me têkoşer Dr Xetîb Demîralp (Xalid Şervan) bi rêzdarî û dilovanî bibîr tînin.

Dr. Xetîb di sala 1955an de li gundê Kanîreşê ya bi ser Çewligê ve ji dayik bû. Ew di xortaniya xwe de, dema ku hê dibistana lîseyê dixwend, cihê xwe di nav refên partiyê de girt û ji wê rojê heta roja ku nexweşiya penceşêrê ew di temenê 44 salî de ji heval û hogirên wî qetand, temama jiyana xwe di rêya serxwebûn û azadiya Kurdistanê de derbas kir.

Dr. Xetîb xwedî bîr û baweriyeke xurt û kesayetiyeke têkoşer bû. Lewra, piştî derbeya leşkerî ya 1980an, ku dewleta tirk xwest ew dîl bigire, Dr Xetîb xwe radest nekir, bi salan li Amedê jiyana mehkûmî derbas kir. Lê di wan mercên gelek giran de jî terka Kurdistanê nekir û xebata xwe ya şoreşgerî domand. Ew di 1983an de, di encama operasyoneke li dijî partiya me bi tevî gelek endamên din hat girtin û di zindana Amedê de tûşî zilm û êşkenceya dewleta tirk bû. Ew di 1985an de carek din bi tevî hevalên xwe hate dîl kirin, êşkence dît, di zindana Amedê de ma, û di 1986an de ji zindanê derket.

Bi tevî hemî astengî, alozî, zilm û sitema dewleta dagirker, Dr Xetîb yek rojek jî dest ji têkoşînê ber neda. Ew di sala 1987an de, ji bo ji nû ve birêxistina partiyê, bi biryara Komita Navendî wekî Sekreterê Giştî yê berdem hate erkdarkirin. Dr Xetîb di wan mercên gelek aloz û metirsîdar de, bi zîrekî, fedakarî û dilsoziya xwe, li seranserê Bakurê Kurdistanê geriya, endam û kadroyên heyî carek din li hev civand, komiteyan saz kir, û gelek kadroyên berê yên rêxistinên Kurdistanî tevlî rêzên Partiyê kir. Bi wî awayî, ew hêşt ku di demeke kurt de partiya me carek din çalak bibe û derkeve ser dika siyasetê. Herweha, ew xwe gihand nifşên nû jî, û ji nav keç û xortên welatperwer kadroyên nû perwerde kirin.

Di bin pêşengiya Dr Xetîb de, Partî di warê siyasî, rêxistinî û leşkerî de gihaşt asteke bilind û di 1991an de bi beşdarbûna hejmareke mezin ya nûneran kongreya xwe ya 4emîn li dar xist. Ji ber ku ew erka xwe ya berdemî bi serkeftin pêk anîbû, endamên Kongreyê jê daxwaz kirin ku erka xwe wek Sekreterê Giştî berdewam bike. Lê, ew bi dilnizmî erka xwe radestî hevalên xwe kir û wekî kardoyek xebata xwe domand.

Hezar mixabin ku, demek kurt piştî Kongreyê, Dr Xetîb nexweş ket, di 15ê adara 1993an de li Amedê çû ser dilovaniya xwe û bi sedan heval û hogirên xwe dilşikestî û xemgîn hêşt.

Lêbelê, ew têkoşerî, dilsozî û biryardariya ku Dr Xetîb bi xebat û kiryarên xwe 28 sal berê danî holê bû mîrateke mayînde ji bo kardoyên nû yên Partiyê. Ji bo me cihê şanaziyê ye ku, wê dilsozî û biryardariya ku Dr Xetîb ji Seîd Elçî û hevalên wî wergirtibû îro jî ji aliyê heval û şagirtên wî ve tê berdewamkirin.

Dr Xetîb evîndarê Kurdistanê bû. Ew têkoşerekî wêrek û pêşengekî bêhempa bû. Li hember tu astengî, alozî û gefên dijmin tu car netirsiya û bi şûn ve gav neavêt. Lê tirsek wî hebû, ku Kurdistana azad nebîne. Lewra, hîn di xortaniya xwe de, di sala 1977an de li Amedê, helbestek nivîsî ku tê de wesîyet li hevalên xwe dike ku eger ew nebîne jî bila doza wî li erdê nehêlin û Kurdistanê azad bikin.

Bila giyanê te yê pîroz şad be Doktor, hevalên te doza te li erdê nahêlin.

Dil bi xwîn û dil bi birîn im,

Ditirsim bimirim ez nebînim

Hun Kurdistanê di bin destan derînin

Çûm Amedê çûm Amedê

(1977, Amed)

14.04.2021

Sömürgeci, barbar Irak Devleti, 1983-1989 yılları arasında ENFAL adıyla Güney Kürdistan halkına bir soykırım uyguladı.

Enfal’de, ana kucağındaki bebekten 70 yaşındaki yaşlıya kadar 182.000 çocuk, kadın, erkek, yaşlı sivil insan vahşice katledildi.

Feyli, Barzan, Enfal, Halepçe katliamları, Kürt milletinin maruz kaldığı ve halen de devam eden soykırımlar zincirinin en büyük halkalarını oluşturmaktadırlar.

Saddam Hüseyin ve şurekası Kuran’daki Enfal Suresi’nden esinlenerek bu soykırıma “Enfal” adını verdi. “Enfal”in sözcük anlamı “kafirlere karşı savaş ganimeti”dir. Saddam Hüseyin Kürdistan’ı yıkmakla, ulaşabildiği eli silah tutan tüm erkekleri öldürmekle kalmadı, onbinlerce Kürdistanlı kadına savaş ganimeti olarak el koydu ve Arap çöllerine sürdü. Kadınlarımıza tecavüz edildi, petrol zengini Haliç Devletleri’nde pazarlarda satıldı. Bugün hala Irak’ın Güneyi’ndeki bir çok yerleşim yerlerinde, Kürtlerin diri diri gömüldüğü toplu mezarlar ortaya çıkarılmaktadır.

Enfal’in ilk belirtileri çok önceden Feyli Kürtlerine katliamlar uygulandığında; 1983 yıllında Baas birliklerinin Barzan bölgesinde ele geçirebildiği 10-70 yaş arası 8000 erkeği tutuklayıp, Arap çöllerinde günlerce aç-susuz bırakarak, diri diri toprağa gömerken sergilediği vahşetlerle görüldü. Barzan kadınlarını da Musul ve Erbil’de zorunlu ikamete tabi tuttular.

Modern tarihin tanıklık ettiği en büyük katliamlardan biri de, “Enfal” adı verilen soykırımdır. Saddam, bu soykırım saldırılarını 1986-1989 arası üç yılda, İran-Irak savaşının gölgesinde de yürüttü.

Enfal’de Kürt milletiyle birlikte , Asuri, Keldani ve Türkmenler de katledildiler. Enfal saldırılarında 182.000 Kürdistanlı öldürüldü, Güney Kürdistan’ın 4000 köyü yerle bir edildi, yakıldı, yıkıldı. Qaledıza ve Seyidsadıq gibi kasabalarda tek bir bina dahi bombardımanlardan kurtulmadı. Saldırılarda 3000 cami, 2000 okul, 300 sağlık ocağı ve hastane ve 27 kilise yıkıldı. Bir milyonu aşkın Kürt evini ve yurdunu terk ederek dağ, bayır yollara düştü. Elektrik, telefon, yol gibi altyapı tesisleri işlemez hale getirildi, tarlalar ekinsiz kaldı, ülkede evcil hayvan kalmadı.

Öte yandan ABD, Sovyetler Birliği ve Avrupa Devletleri başta olmak üzere, dünya devletleri, tüm İslam ülkeleri, komşu ülkeler, işgalci devletler bu katliamlara sesiz kaldılar.

Ne zaman ki yüz binlerce Kürdistanlı soğukta, kışta, can havliyle Türkiye ve İran Devleti sınırına yığıldı, yaşanılan trajedinin büyüklüğü televizyon görüntüleri ile milyonların odasına girdi ve bu durum Batı dünyasında hoşnutsuzluğa yol açtı, işte o zaman uluslararası kuruluşlar daha yeni yeni harekete geçmeye başladılar.

Evet, Enfal sadece Kürdistan halkına değil, tüm insanlığa karşı yapılmış bir soykırımdır.

Açıktır ki, ne Enfal’le , ne ondan önceki , ne de sonraki soykırımlarla Kürdistan halkının özgürlük mücadelesinin ortadan kaldırılamayacağı süreç içinde defalarca kanıtlanmıştır.

Enfal kurbanlarının çocukları ve torunları bugün tüm dünya devletlerinin resmen tanıdığı Kürdistan Federe Devleti gibi tarihi bir kazanıma sahiptirler. Yine Enfal kurbanlarının çocukları ve torunları 25 Eylül 2017 yılında Halepçe, Kerkük, Şıngal dahil olmak üzere Güney Kürdistan’ın tüm şehirlerinde demokratik biçimde gerçekleştirilen Kürdistan Bağımsızlık Referandumu’nda %93 oranında oylarıyla bağımsızlığa ‘evet’ dediler.

Güney Kürdistan’daki Federe Devlet, sadece Kürtler için değil, Asuri, Keldani, Türkmen, Arap, Ermeni ve Kürdistan’da yaşayan tüm halklar için olduğu gibi; Müslüman, Ezidi, Hırıstıyan, Yahudi, Ehli Hak, Şii, Suni tüm din ve mezhepler için de bir korunak, bir sığınak olmuştur.

Kürdistan Parlamentosu 14 Nisan gününü ‘’Enfali Anma Günü’’ olarak ilan etmiştir. Kürt milleti sadece 14 Nisan’da değil, hiç bir zaman bu jenosidi unutmayacaktır.

Bizler, aynı zamanda Birleşmiş Milletler, Avrupa Birliği, sivil toplum kuruluşları ve dünya kamuoyuna, ENFAL’i resmi olarak kabul etmeye ve lanetlemeye çağırıyoruz.

BM, AB, sivil toplum kuruluşları ve dünya kamuoyunu, Kürt milletinin dünyadaki bütün milletler gibi devletleşmesi ve kendi ülkesinde kendi kendisini yönetmesi için destek vermeye çağırıyoruz.

Kürdistan Parlamentosu, Başkanlığı, Hükümeti ve Peşmerge Güçleri’ni, Kürdistan’daki iç birlik ve ittifakı güçlendirmeye; var olan kazanımları sahiplenmeye, korumaya; devletleşmeye temel teşkil eden kurumları birleştirmeye, yenilerini kurmaya ve geliştirmeye; Kürdistan’da var olan özgürlük, demokrasi ve sosyal adaleti daha da yaygınlaştırıp güçlendirmeye çağırıyoruz.

Dünyadaki tüm Kürt ve Kürdistanlıları da Kürdistan Federe Yönetimi’nin meşru varlığına ve iradesine saygılı olmaya, milli, yurtsever tüm kazanımları sahiplenmeye çağırıyoruz.

Enfal şehitleriyle birlikte tüm Kürdistan şehitlerini saygıyla anıyor, soykırımı gerçekleştirenleri bir kez dahalanetliyoruz.

TEVGER, PAK, PDK-BAKUR, PÊLKURD, PSK

14.04.2021

Dewleta Iraqê ya kolonyalîst ya hov, di navbera salên 1983 û 1989an de li hemberî gelê Başûrê Kurdistanê, bi navê ENFALê jenosîdek pêk anî.

Di Enfalê de 182.000 zarok, jin, pîr û mêrên sivîl li Başûrê Kurdistanê yên ji derguşê heta 70 salî hatin qetilkirin.

Komkujîyên Feylîyan, Barzan, Enfal û Helepçeyê, xelekên herî mezin yên jenosîda domdar ya li ser Miletê Kurd e ku ev jenosîd hîn jî li Kurdistanê didome.

Seddam Huseyîn û qesasên li ber destên wî navê vê jenosîdê ku ji Quranê ji Sûreya Enfalê navê wê girtibûn, danîbûn ”Enfal”. Maneya Enfalê ”xenîmeta şerê li hemberî kafiran” e. Belê rast e, Seddam Huseyîn ne tenê Kurdistan wêran kir, mêrên ku destên wan çek digirtin, kuştin, bi dehhezaran jinên kurd ber bi çolên ereban ve mecbûrî koçberîyê kirin, wek ”xenîmeta şer” dest danî ser wan, destdirêjî li wan kir û hinekên wan li sûkên dewletên Xelîcê firotin. Îro hîn jî li deverên ereban, gorên komkujîya kurdan derdikevin holê.

Îşaretên qirkirina kurdan, gava kurdên feyli bûne qurbanên siyaseta Enfalê hate dayin û di sala 1983yan de, dema bi girtin û kuştina mêrên barzanîyan ve dîyartir bibû. Rejîma Baasê di kampên zoremili de, ji 10 salî heta 70 salî, 8000 mêrên barzanîyan dîl girtibûn û biribûn çolên Başûrê Iraqê û hemû bi saxî binerd kiribûn, qetil kiribûn. Jinên wan li Musul û Hewlêrê mecbûrê îqametê kiribûn.

Yek ji qetlîama herî mezin ku tarîxa modern a mirovahiyê şahid bûye, komkujîya Enfalê ye. Di wan sê salên di navbera 1986-1989an de jî Seddam Huseyîn ew êrîş û qetlîamên hov, di bin sîya şerê bi Îranê re pêk anî.

Di Enfalê de li gel miletê kurd, gelên asurî, keldanî û turkmen jî hatin qetilkirin. Di encama Enfalê de 182.000 kurdistanî hatin kuştin, 4000 gundên Başûrê Kurdistanê hatin kavilkirin û bi erdê re kirin yek, li bajarên wek Qeladiza û Seydsadiq yek mal ava nema, 3000 mizgeft, 2000 dibistan, 300 nexweşxane, bingehên tenduristîyê û 27 dêr wêran kirin. Milyonek kurdistanî cih û warên xwe berdan bi çol û çîyan ve ketin. Elektrîk, telefon, rê hemû felc bûn, zevî û ziraet beyar man, heywanê wan ên kedî neman.

Emerîka, Ewropa, Yekitîya Sowyetê , dewletên misilman, cîranên Kurdistanê, dewletên dagirker, hemû bêdeng man, çavên xwe girtin û xwe kerr kirin.

Kengê ku bi sedhezaran kurd ji bo hewla canên xwe, li sînorên Bakur û Rojhilatê Kurdistanê ku di bin dagirkerîya Dewleta Tirkîyeyê û Îranê de ne, asê bûn û ew dîmen bi rêya televizyonan ketin nav malên emerîkî û ewropîyan, piştî wê dezgehên navneteweyî dengên xwe bilind kirin.

Belê, Enfal ne bes jenosîda li dijî gelê Kurdistanê bû, ew herweha jenosîdeke li dijî mirovahîyê jî bû.

Lê belê, ne jenosîdên berê, ne ya Enfalê, ne jî yên vê paşîyê ku li dar ketine, nekarîbûne rê li ber doza azadîya Kurdistanê bigirin

Zarok û nevîyên qurbanîyên Jenosîda Enfalê îro li Başûrê Kurdistanê, Herêma Federe ku hemû dewletên cîhanê qebûl dikin, bi dest xistine. Herweha wan zarok û nevîyên qurbanîyên Jenosîda Enfalê, di Referandûma Serxwebûnê ya ku di roja 25ê îlona 2017an de li dar ketibû, bi rêjeyeke ji %93 ji serxwebûnê re gotin; ‘belê’.

Dewleta Federe ya Başûrê Kurdistanê, îro ne tenê ji bo kurdan, herweha ji bo asûrî, keldan, turkmen, ereb, ermenî û hemû gelên li Kurdistanê dijîn; ji bo misilman, êzîdî, xiristîyan, cihû, ehlî heq, şiî, sûnî û hemû ol û mezheban re jî bûye sitargehekê.

Parlamentoya Herêma Kurdistanê roja 14yê nîsanê, ji bo bibîranîna Enfala reş, wek roja bibîranîna Enfalê îlan kirîye. Kurd ne tenê di roja 14yê nîsanê de, wê tim û tim vê qirkirinê bînin bîra xwe û wê ji bîr nekin.

Em bangî Neteweyên Yekbûyî, Yekitîya Ewrûpa û dezgehên sivîl û raya giştî ya cîhanê dikin ku, ENFALÊ bi awayekî fermî qebûl û rûreş bikin.

Em bangî Neteweyên Yekbûyî, Yekitîya Ewrûpa û dezgehên sivîl û raya giştî ya cîhanê dikin ku piştgirîya gelê Kurdistanê bikin da ku miletê Kurd jî weke hemû miletên cîhanê bibe dewlet û bikaribe li ser axa xwe îdareye welatê xwe û îdareya civata xwe bike.

Em bangî Parlamento, Serokatî, Hikûmet û Hêza Pêşmerge ya Başûrê Kurdistanê dikin ku, yekrêzîya nav mala xwe xurt bikin, li destkeftinên xwe xwedî derkevin, dezgehên dewletbûnê bikin yek, pêşdetir bibin, yên nû ava bikin û azadî, demokrasî, edaleta civakî ya li Kurdistanê geştir û berfirehtir bikin.

Em bangî hemû kurd û kurdistanîyên cîhanê dikin ku rêz li Serwerîya Rêveberîya Herêma Kurdistanê bigirin û xwedî li hemû destkeftinên neteweyî û niştimanî derkevin.

Em şehîdên Enfalê û hemû şehîdên Kurdistanê bi giramî bi bîr tînin û yên ku ev jenosîd pêk anîne, bi tûndî rûreş dikin. TEVGER, PAK, PDK-BAKUR, PÊLKURD, PSK

11.07.2021

56 sal berê, rojek wek îro, 11ê tîrmeha 1965an, partiya me bi navê xwe yê wê demê wek Partiya Demokrata Kurdistan – Tirkiye (PDKT), li Amedê, li paytexta dilê kurdan, ji aliyê pênc lehengên welatperwer ve hat damezrandin. Wan lehengan ev bûn: Serokê yekem Seîd Elçî (Pêşmergê Welat), Şakir Epozdemîr (Evîndarê Welat), Derwêş Akgul (Jîrek), Emer Turhan (Bendeyê Welat), û Şerafeddîn Elçî (Dûrnas). Fayiq Bûcak jî piştre tevlî wan lehengan bû û wekî serok hate hilbijartin.

Partiya me ji roja damezrandina xwe ve doza mafên miletê kurd û azadiya axa Kurdistanê wekî rêbaz da pêş xwe û ji wê rojê vê li ser heman xeta neteweyî û welatperwer xebata xwe dimeşîne.

Îro jî partiya me bi wan bîr û bawerî û hestên welatperwerane yên 55 sal berê ji bo armanca Kurdistanek serbixwe xebata xwe didomîne û heta wê roja pîroz jî dê bê rawestan têbikoşe.

Bijî Kurd û Kurdistan!

PDK-BAKUR

11.03.2021

Parlamentera HDPê Meral D. Beştaş bersiva pirsekê li ser pûla Papa Francîs ya bi nexşeya Kurdistanê da û hestên temamê Kurdistaniyan birîndar kir.

Beştaş, li şûna ku behsa dagirkirina 4 perçeyên Kurdistanê ji aliyê dagirkeran ve bike, bi islûbekî kirêt û ne guncaw, gotinên wiha kirine ku vê gotûbêja li ser hebûna welatê me biçûk dike û bi bêrêzî dibêje, ‘Ji Barzanî bipirsin’.

Partiya me daxwazê ji Beştaş dike ku lêborîna xwe ji xelkê me û Serok Barzanî bixwaze.

11.03.2021

HDP milletvekilli Beştaş, Kürdistan haritalı Papa puluna dair soru sorulması üzerine verdiği cevap tüm Kürdistanlıları derinden yaralamıştır.

Danış, Kürdistan’ın 4 sömürgeci güç tarafından işgal edildiğini anlatmak yerine, çirkin ve küçümseyici bir üslupla ülkemizin varlığı üzerinden dönen tartışmayı önemsiz gördüğünü yansıtan cümleler sarfetmiş ve saygısız bir biçimde “Barzani’ye sorun” demiştir.

Partimiz, Beştaş’ı önce halkımızdan sonra da Başkan Barzani’den özür dilemeye çağırmaktadır.

10.03.2021

Basına yansıdığı gibi, Batman ve Mardin’de, köylerine dönmek isteyen Êzidiler köy koruyucuları ile bölgedeki işbirlikçi güçlerin saldırısına maruz kalmaktadırlar.

Osmanlıdan bu yana iktidarların baskısı altında bulunan, haklarında onlarca ferman çıkartılan Êzidiler, son dönemde de süregiden savaş koşulları ve devletin baskıları nedeniyle tarlalarını, bağ, bahçe ve köylerini terk edip Avrupa’nın değişik ülkelerine göç etmek zorunda bırakıldılar.

Yıllarca kendilerine emanet edilen tarlaları süren, bağ ve bahçelerden istifade eden bazı yerli unsurlar, bugün Êzidilerin topraklarına dönmelerini engelliyorlar.

Kürd kültür ve adetlerinin hilafına, insani ve ahlaki değerleri ayaklar altına alarak Êzidilerin mal ve mülklerine el koyan köy korucuları ile yerel işbirlikçi çevreler, mahkemelerin Êzidilerin lehine verdiği kararların hayata geçmemesi için de her yola başvuruyorlar.

Bölgedeki devlet kurumları ise müslüman ve Ezidi Kürtler arasındaki çelişkileri derinleştirmek amacıyla, Êzidilerin mallarına fiilen el koyanların çıkarlarını koruyor, mahkeme kararlarının uygulanması için kılını kımıldatmıyorlar.

Köylerine dönmek isteyen Êzidi kardeşlerimiz bugün her zamandan daha fazla yardıma ve dayanışmaya ihtiyaç duyuyorlar.

Aşağıda adları yazılı olan biz Kürdistan siyasi parti ve örgütler, bölgede faaliyet yürüten tüm insan hakları örgütlerini, Baroları, siyasi partileri, bölge münevverleri ve milletvekillerini Êzidi Kürt kardeşlerimize yardım etmek ve mevcut haksızlıkları gidermek için harekete geçmeye çağırıyoruz.

Ülkemizde yıllardır sürüp giden bu tarihi yaramızın daha derinleşmesine izin vermemeliyiz.

Tüm yurtsever ve duyarlı güçler Êzidi kardeşlerimizin haklarını korumak, kendilerini destek olmak amacıyla el ele vererek inisiyatif almalıdırlar.

Kürt milletinin bir parçası olan Êzidi kardeşlerimizin ülkeleri Kürdistan’da güven içinde barınmalarını, yaşamlarını sürdürmelerini ve ulusal ve kültürel varlıklarını korumalarını savunmak ve bunun için mücadele etmek hem ulusal hem de insani ve ahlaki bir görevdir.

Bizler, Êzidi kardeşlerimizin temel hakları ve beklentileri sağlanıncaya kadar mücadele edeceğimizi ve bu sorunun takipçisi olacağımızı kamuoyu ile paylaşmak isteriz.

Êzidiler, korkmadan, çekinmeden ata topraklarına özgürce dönebilmelidirler.

PDK-Bakur, Pêlkurd, PSK, TEVGER, PAK

10.03.2021

Bi gor deng û bahsên ku ji navçeya Batman û Merdînê tên, hinek birayên me Êzdî, ku dixwazin vegerine gundê xwe dikevin ber êrîşa parezvanên gund û hêzên noker ên dewletê.

Êzdiyên Kurdistana Bakur, ku her tim di bin zilm û zordariya dewleta dagirker da bûn û tuşî gelek fermanan bibûn, di vê dawiyê da, ji ber rewşa şer û di bin zexta dewlet û nokerên wê yên navçeyê, mecbur man warê bav û kalên xwe bi ci bihêlin, zevî û bax û baxçe û malê xwe biterikînin û avareyê welatên Ewropa bibin.

Hinek hêz û aliyên navçeyê, ku bi salan zêviyê Êzdîyan ajotin, ji mal û bax û baxçeyê wan îstîfade kirin, îro jî nahelîn Êzdî vegerin bo ser mal û milkê xwe. Gelek asteng derdixin ber pêşiya wan.

Nokerên rejim yên navçeyê û parêzvanên gund, ku dur ji dab û nerîteyê Kurdî, dur ji nirxên mirovatî û exlakê, dest danine ser mal û milkê Êzd’iyan, îro jî guhê xwe nadine biryarên dadigehan.

Saziyên fermî yên navçeyê jî, bi armanca ku dijberîyê di navbera Kurdên misilman û Êzdî kur bibin, berjewendiyên wan kesên ku bi zorê dest dane li ser milkê Êzdîyan diparêzin û ji bona cî be cî kirina biryarên dadigehê karên pêwîst nakin.

Birayên me yên Êzdî, ku dixwazin vegerine gundê xwe îro ji her demê pirtir hewcedariya alikarî û piştgiriya me ne.

Em partî û rêxistinên siyasî, ku li jêrê navê me hene, piştgiriya vegera birayên xwe Êzdî bo ciyê bav û kalan dikin.

Em banga hemu rêxistinên mirov dost, rêxistinên mafê mirov, Baro û rusipiyên navçe, hemu partiyên siyasî û nunerên navçe dikin bila hawara birayên me Kurdên Êzdiyan da biçin. Bikevin navberê daku birîna me a dirokî kur nebe.

Em banga hemu hêzên hestyar û welatparêz dikin, ku bona parastina mafên Êzdî û piştgirî li wan, destê xwe bidine hevûdu û înîsiyatîfek ava bikin.

Mafê birayên me yên Êzdî ku yek ji perçeyek netewa Kurd in heye, ku ew di welatê xwe Kurdistanê da bi awayeke ewle jîyana xwe bidomînin û hebûna xwe ya neteweyî û çandî biparêzin. Xebat ji bo vê armancê, erkeke neteweyî, însanî û ehlaqî ye.

Em ji raya giştî ra dîyar dikin ku heta daxwazên rewa yên birayên me yên Êzdî cî bi cîh bibin emê têbikoşin û pirsa hanê bişopînin.

Divê Êzdî bê tirs û xof û bi awayeke azad vegerên warê bav û kalên xwe.

PDK-Bakur, Pêlkurd, PSK, TEVGER, PAK